Fabienne - 09/12/2016

Afrika, een droom, een ontdekking,...

Eind 2015 vroeg Pascale me, op basis van mijn medische, verpleegkundige achtergrond, om samen met haar mee te gaan naar Oeganda om ter plaatse haar project in Afrika te helpen ondersteunen.
Eerst dacht ik: 'Afrika, ver van mijn bed, wat vraag je me nu?'
Maar stilaan groeide mijn interesse en besloot ik als eerste kennismaking Pascale te vergezellen naar de 'Dag van de 4de Pijler' op zaterdag 27 februari 2016 in Brussel.
Ik kwam daar in contact met heel veel gelijkgestemde organisaties, allemaal met dezelfde, energieke drijfveer: zich ten volle inzettend voor hun project in het Zuiden.
Toen besefte ik nog niet dat dit de start betekende van de boeiendste tijd uit mijn leven.


Na maandenlange voorbereiding vertrokken we samen op 13 oktober 2016 naar Oeganda,
'De Parel van Afrika'.
Het weer, de mensen, de natuur, het werd één boeiende ervaring en dit reeds vanaf de eerste minuut.


Er was op voorhand een 'to do' programma opgemaakt in samenspraak met de lokale zustergemeenschap namelijk door Sr. Jane, Sr. Helen, Sr. Beatrice en Sr. Sarah (de 'director' van het Nsambya Babies' Home in Kampala).
Iedere dag waren we in de weer voor Nsambya Babies' Home, Kankobe Children's Home en Kawempe Maternity Hospital.


Vanaf de eerste dag werd het me duidelijk hoe groot de nood aan hulp was om aan de basisbehoeften van de meest kwetsbare kinderen en de weeskinderen te voldoen.
Het is onmogelijk om als bezoeker ongevoelig te blijven voor de soms schrijnende situaties.
Sommige kindjes worden zeer snel na de geboorte naar het weeshuis gebracht, dit omdat moeder en/of vader is gestorven aan HIV of omdat ze niet in staat zijn om voor de pasgeboren baby te zorgen o.a. wegens geldgebrek. Deze kindjes komen in het weeshuis terecht waar ze gelukkig kunnen genieten van de primaire behoeften zoals hygiëne, voeding, onderdak, opvoeding, onderwijs,...
Hierbij dienen de aanwezige zusters en de organisatie om fondsen te werven om in de basisbehoeften van deze kinderen te voorzien. Dit lijkt een onmogelijke opdracht.
Toch doen deze mensen dit met een menselijke warmte die niet te beschrijven is, het is zo mooi om dit van dichtbij te ervaren.


Indrukwekkend was ook om de verwezenlijkheden van CWOA te zien: renovatie van het sanitair, schenking van wasmachine en wasproducten, aankoop van geneesmiddelen & babyvoeding, nieuwe afwasbare matrassen, nieuwe muskietennetten, nieuwe lakens en gevarieerde voeding op regelmatige basis.
Hierdoor hebben de kinderen:

- propere toiletten met spoelbak & met afwasbare tegels
- lavabo (om na toiletgebruik handen te wassen)
- wasmachine voor groot volume
- zit de medicatiekast vol essentiële medicatie
- is er babyvoeding
- hebben de schatten van kinderen nieuwe lakens, muskietennetten en nieuwe matrassen met afwasbare hoes op hun bed
- gevarieerde voeding voor de kinderen


De muren in de slaapzalen zullen ook worden geschilderd met onze middelen.
Alles wordt lokaal aangekocht, zodat we ook de Oegandese economie een steuntje in de rug kunnen geven.


Volgend jaar (2017) zou Kankobe Children's Home aan de beurt moeten komen waar de noden nog groter zijn.
Er verblijven 132 weeskinderen van 6 tot 14 jaar. Er is dringend een renovatie aan het sanitair blok nodig want deze is daar in erbarmelijke staat. Kinderen moeten hun behoeften in de vrije natuur doen, onvoorstelbaar maar waar.
Er werd een offerte opgemaakt en die ligt op subsidies te wachten. Hopelijk hebben de mensen die het moeten goedkeuren (Team Ontwikkelingssamenwerking Provincie Oost-Vlaanderen) een goede dag...

Pascale,
je bent een schat van een mens, dank u wel in naam van onze weeskinderen.


De vraag wat is je bijgebleven:
Vooral de lach van de Afrikanen...
Hopelijk wordt er in de nabije toekomst voor alle kinderen in de weeshuizen een 'Jjajja' (= grootouder) gevonden zoals voor Jerome Kalulu gelukt is, zodat ze in een warm gezin kunnen opgroeien, naar school gaan en een toekomst kunnen opbouwen.


Afrika, je bent vanaf nu mijn grote liefde,
de dankbaarheid om onze aanwezigheid,
de vriendschap die je er voelt, deze is niet van een Europese soort....
Afrika kun je moeilijk onder woorden brengen wanneer je er niet bent geweest.
Het laat je nooit meer los, zoveel is duidelijk.
'Gebeten zijn' heet dit, denk ik...


I have a dream: dat er vele subsidies de weg naar CWOA (Children's Welfare Organisation Africa) in Oeganda mogen vinden om de kinderen daar een betere en mooie toekomst te bieden...


Fabienne
Wervik
09/12/2016